Dinsdag. Prinsjesdag. Rondbellen of de brief van OCW al binnen was. De brief met de subsidiebeschikking voor de aanstaande Cultuurplanperiode. Zou het advies van de Raad voor Cultuur zijn overgenomen? Kan het kennisinstituut vanaf 1 januari vol aan de slag met de werkzaamheden zoals we die presenteerden in het activiteitenplan, of moet het met een onsje minder genoegen nemen?
Het nieuws was goed. In de beschikking schrijft de staatssecretaris dat we ook de komende vier jaar weer op hem kunnen rekenen. Als we maar doen wat wij in het activiteitenplan schreven! Het subsidiebedrag is zelfs wat hoger uitgevallen. Een onsje meer dus om de loon- en prijsontwikkelingen te compenseren.
We gaan ons vanaf 1 januari maximaal inzetten om het kunst- en cultuuronderwijs meer naar het hart van het onderwijs te brengen. Deskundigheidsbevordering van leerkrachten en van medewerkers van culturele instellingen, plus de zorg voor een passend curriculum zijn daarvoor van groot belang. De voorzieningen ten behoeve van de kunsteducatie hebben onze aandacht omdat zich hierin, lokaal en provinciaal, grote veranderingen voordoen. Uiteraard werken we ook aan de kwaliteit en samenhang van de amateurkunsten. Al deze elementen - binnenschools, buitenschools en infrastructuur - verbinden we om voor iedereen een optimale culturele levensloop mogelijk te maken. We benutten zo ook de meerwaarde van het samenbrengen van twee organisaties in één kennisinstituut.
Het departement geeft ons ook een opdracht. Eind 2013 wil het een strategische agenda met een beleidsvisie voor de komende jaren. Ditzelfde stelde de Raad voor Cultuur in zijn advies ook al. Een dergelijke agenda kan, aldus de raad, een duidelijkere richting geven aan de latere activiteiten van het kennisinstituut.
In ons activiteitenplan spreken we al over een strategische toekomstagenda die we met het brede werkveld willen opstellen. Hierin zullen we een visie formuleren op voorziene ontwikkelingen in cultuureducatie, amateurkunst en cultuurparticipatie over een periode van 8 tot 12 jaar. We doen dat door trends en vraagstukken in het werkveld, het beleidsveld en de samenleving te verkennen, te analyseren en met betrokken en verantwoordelijke partijen te bespreken. En we doen dat niet alleen. Met het Fonds voor Cultuurparticipatie is afgesproken dat we hier samen aan gaan werken.
Uit zo'n agenda zal blijken waar wij in de toekomst voor willen en moeten staan en wat de werkvelden cultuureducatie en amateurkunst straks van ons vragen. Ons werk kan zich dan nog concreter richten op wat voor beleid en praktijk nodig is. En dat is belangrijk voor de toekomst!
Voor discussie over wat beleid en praktijk van cultuureducatie en amateurkunst nu nodig hebben van het kennisinstituut zie het Netwerk Cultuureducatie op LinkedIn.
Posts
Er komt een handreiking. Zodra ik het woord handreiking lees moet ik al bijna overgeven. De strop wordt om je nek gelegd, maar de geestelijk verzorger biedt je een handreiking om blijmoedig de dood in te gaan. Dit is wat gechargeerd gesteld, maar de patjepeeërs van de VVD en nieuw-rechts zeggen net als mijn bijna-schoonvader dat je van cultuur niet kunt leven, en dat hen een hobby van de linkse elite is. Zo glijdt Nederland steeds verder af naar een volk dat kunst en cultuur een ver van mijn bed show vindt, en vooral warm loopt voor voetballen, Olympische zwemkampioenen, prinsesjes en emo-TV. En natuurlijk hoe blijf ik mijn hypotheek betalen en houd ik mijn baan. Vroeger was het Erst das Fressen und dann die Moral, en nu is het Erst das Geld und dann die Kultur, want de meeste mensen hebben nog genoeg te eten muv van hen die afhankelijk zijn van voedselbanken, en het gekke is dat juist zij het gevoeligst zijn voor culturele uitingen en die ook het meest waarderen. Spitzburgertum herrscht aber.
BeantwoordenVerwijderen