How to tango?

Een regelmatig terugkerend thema op het snijvlak van cultuur en school is de afstemming van vraag en aanbod. Ook vorige week tijdens het werkbezoek met staatssecretaris Zijlstra kwam het weer ter sprake: hoe stem je als culturele instelling je aanbod af op de vraag van scholen? Of, zoals Zijlstra het formuleerde: 'Waarin zit het verschil tussen culturele instellingen die scholen inhoudelijk goed bereiken en instellingen die daar minder goed in slagen?' Dat instellingen de input van het onderwijs nodig hebben om vraag en aanbod bij elkaar te krijgen lijkt voor de hand te liggen, ook al kun je niet voor elke school een apart aanbod maken. Maar, zoals de Engelsen zeggen, 'It takes two to tango', dus het is wel nodig dat scholen weten wat hun vraag is. Gelukkig wordt er de laatste jaren hard gewerkt om leerkrachten wat dat betreft mondiger te maken. Zo zijn er inmiddels bijna 4.000 (!) cultuurcoördinatoren getraind in het basisonderwijs, icc'ers, die steeds beter hun vraag weten te formuleren. Vaak nemen ze deel aan netwerken, al dan niet begeleid door adviseurs van lokale of provinciale instellingen. Daarnaast maken veel culturele instellingen gebruik van klankbordgroepen uit het onderwijs of werken er langdurig mee samen in creatieve partnerschappen zoals in de stad en provincie Utrecht. Andere huren zelfs leerlingen in om hun aanbod mee te ontwikkelen, zoals blijkt uit het hoofdartikel in het laatste Bulletin Cultuur&School. Als er geen duidelijke vraag van scholen komt, heb je als instelling goede oren nodig om te horen waar de vraag precies ligt. En natuurlijk een flinke portie creativiteit om vanuit je eigen kracht en het unieke karakter van je aanbod op deze vraag aan te sluiten. Met goed opgeleide educatoren lukt dat meestal wel, maar voor de kleinere aanbieders is dat lastiger. Natuurlijk is er de BIK-opleiding, die individuele kunstenaars leert om samen met groepsleerkrachten kunstprojecten te bedenken en uit te voeren. En zo zijn er ook scholingsmogelijkheden voor bijvoorbeeld kleinere musea, zoals bij Erfgoed Brabant. Maar het is blijkbaar niet genoeg. Daarom zijn wijzelf bezig met het ontwikkelen van een cursus voor culturele instellingen om hen te leren vooral de kwaliteit van hun aanbod voor het basisonderwijs te versterken. Dat is hard nodig. Want ook al heb je als aanbieder een danspartner uit het onderwijs gevonden, vervolgens rijst de vraag: How to tango?

Volg ook de discussie hierover op Linked In-Netwerk Cultuureducatie.